تخصیص دارایی ها به چه معناست؟

تخصیص دارایی ها مرحله‌ای از فرآیند سرمایه گذاری است و در آن تصمیم می‌گیرید که سرمایه گذاری تان چگونه بین کلاس‌های مختلف دارایی تقسیم شود. مثلاً چه میزان از سرمایه خود را به سهام، اوراق مشارکت، دارایی های فیزیکی، طلا، ارز و پول نقد اختصاص دهید. هدف از تخصیص دارایی ها توسعه یک پرتفوی متنوع سازی شده است که تحمل ریسک و افق زمانی سرمایه گذاری شما را نشان می‌دهد و ریسک کلی پرتفوی شما را در این فرآیند مدیریت می‌نماید. (برای آموزش بیشتر در این زمینه مقاله “گام سوم اصول سرمایه گذاری: نقطه شروع سرمایه گذاری” را بخوانید.)

چرا تخصیص دارایی ها مهم است؟

تخصیص دارایی ها اولین گام حیاتی در فرآیند کلی سرمایه گذاری است، چون کلاس‌های دارایی مختلف میزان ریسک و پاداش متفاوتی دارند (بعضی دارای نوسان پذیر بالاتری هستند و بعضی ثبات بیشتری دارند). تحقیقات نشان داده که تخصیص دارایی می‌تواند بزرگ‌ترین عامل کنترل‌کننده میزان سودآوری یک پرتفوی باشد. پس به‌جای تمرکز بر انتخاب سهام منفرد، ابتدا گامی به عقب بردارید و این نکته را در نظر بگیرید که چگونه می‌خواهید سرمایه خود را بین کلاس‌های مختلف دارایی تقسیم کنید؟

تخصیص دارایی ها چه کاربردهایی دارد؟

تخصیص دارایی قدم اول شما در ایجاد یک پرتفوی سرمایه گذاری است. هدف این است که سرمایه گذاری های خود را برای بیشینه کردن سود و مدیریت ریسکتان بین دارایی های مختلف تقسیم کنید. یک فاکتور کلیدی که باید در ذهن داشته باشید، زمان است:

سرمایه گذاری خود را برای چه مدت نگه خواهید داشت؟

زمانبندی دستیابی به اهداف سرمایه گذاری تان چیست؟

به‌طورکلی، هرچه چارچوب زمانی طولانی‌تر باشد، شما ممکن است ریسک بیشتری نیز قبول کنید. هرچه زمان کمتر باشد، ریسک کمتری قبول خواهید کرد. اگر افق سرمایه گذاری به طور مثال بیست یا سی‌ساله باشد، این امکان وجود دارد که رکود بازار در کوتاه مدت با رشد دوباره در طول زمان بهبود یافته و اصلاح شود. اگر افق سرمایه گذاری شما فقط به مدت چند سال باشد، ممکن است بخواهید تا از نوسانات کوتاه مدت بازار اجتناب کرده و سودهای با ثبات و قابل پیش بینی تری داشته باشید (استفاده از اوراق مشارکت و حساب های سپرده بانکی). همچنین، هرچه بازه زمانی موردنظر طولانی‌تر باشد، قدرت قاعده بهره مرکب نیز بیشتر به کارتان می‌آید.

ترکیب پورتفوی

بعدازاینکه یک استراتژی تخصیص دارایی متناسب با نیازهایتان تنظیم کردید، باید ترکیب پرتفوی خود را به شکل دوره‌ای (مثلاً فصلی یا شش‌ماهه) بررسی نمایید تا ببینید که آیا اهداف تخصیصتان برآورده می‌شود یا خیر؟ برای نمونه، ممکن است شما ۷۵% در سهام و ۲۵% در اوراق مشارکت سرمایه گذاری کرده باشید. حالا بعد از گذشت چند ماه پیش‌بینی می‌شود بازار بورس با رونق و رشد بیشتری نسبت به قبل روبرو باشد؛ بنابراین احتمالاً تصمیم می‌گیرید تا ترکیب پرتفوی خود را تغییر دهید و ۸۰% آن را به سهام و ۲۰% باقی‌مانده را به اوراق مشارکت اختصاص دهید، چراکه سهام سریع‌تر از اوراق مشارکت رشد می‌کند.

از طرفی بعدازاینکه بازار بورس حسابی رشد کرد باید ترکیب پرتفوی خود را به ترکیب قبلی تغییر دهید. در این صورت ممکن است نیاز داشته باشید تا بعضی از سهام را بفروشید و اوراق مشارکت بیشتری بخرید، فرآیندی که به آن ایجاد تعادل مجدد یا تعدیل پرتفوی گفته می‌شود.

این را به خاطر بسپارید که تخصیص دارایی ها استراتژیی نیست که آن را تنظیم کرده و سپس فراموش کنید. در کنار تعدیل دوره‌ای، همچنین نیاز خواهید داشت تا با نزدیک شدن اهدافتان تغییراتی نیز در پرتفوی خود صورت دهید. روزی می‌رسد که با هدف سرمایه گذاری خود که حالا بیست‌وپنج سال فاصله دارید، فقط پنج سال فاصله خواهید داشت. همچنین، اگر شرایط یا اهداف شما تغییر کند، باید در استراتژی تخصیص دارایی های خود نیز تجدیدنظر کرده و اطمینان حاصل کنید که هنوز با اهدافتان مطابقت دارد.

با ما همراه باشید.

(پایان درس دهم دوره آموزشی مفاهیم سرمایه گذاری)

منبع:  مدیرمالی

اگر سؤال یا نظری دارید لطفاً در بخش نظرات مطرح کنید. همین‌طور با اشتراک‌گذاری این مقاله در شبکه‌های اجتماعی شما هم در توسعه دانش مالی و سرمایه گذاری شریک شوید.