دلایل بحران مالی ۲۰۰۸ چیست یا به عبارتی بحران مالی ۲۰۰۸ چگونه اتفاق افتاد؟
دلایل بحران مالی ۲۰۰۸ متعددند و عوامل بسیاری هستند که این رکود بزرگ را ایجاد کرده‌اند: طوفان وحشتناکی از طمع، مقررات نامناسب، مشکلات نوآوری‌های جدید و رفتارهای غیر صادقانه.
اما آنچه این بحران را آغاز کرد حباب بود. (تعجب نکنید). این بار حبابی در بخش مسکن.
دلایل بحران مالی ۲۰۰۸ – زمانی برای حمام حبابی دیگر
در سال ۲۰۰۶، متوسط قیمت خانه در آمریکا به ۴٫۶ برابر متوسط درآمد خانوارها رسید. این خبر مطمئناً برای صاحبان املاک خوشحال کننده بود. با داشتن سرمایه بیشتر در خانه‌هایشان آن‌ها ثروتمندتر بودند – البته روی کاغذ. بسیاری از مالکان با افزایش ارزش دارایی شماره یک خود اقدام به گرفتن وام های جدید کردند…
و آن‌ها با آن پول حاصل از وام ها چه‌کار کردند؟
خرجشان کردند. خانه‌هایشان را بازسازی کردند. به سفرها و تعطیلات زویایی رفتند. در بازار سهام سرمایه گذاری کردند.
دلایل بحران مالی ۲۰۰۸ – افزایش مخارج برای اقتصاد خیلی عالی است! (این‌طور نیست؟)
البته که تمامی این مخارج برای اقتصاد خوب است. از سازندگان ساختمان تا کشتی‌های مسافرتی و شرکت‌های کارگزاری و مشاوره سرمایه گذاری!
همه و همه سود می‌برند و کاهش نرخ بهره به سطح ۱ درصد به اقتصاد رونق بیشتری می‌داد.
البته تا زمانی که موسیقی قطع نشده بود
در سال ۲۰۰۶ مشخص شد که بیشتر مردم با هرچه که دارند وارد این بازی شده‌اند. آیا واقعاً این مردم استطاعت داشتن خانه‌هایی را دارند که بیش از ۵ برابر درآمد آن‌ها هزینه برداشته است؟ (اشتباه نکنید، بازار املاک و نرخ حقوق و دستمزد در آمریکا بسیار متفاوت از ایران است، سعی نکنید این دو را باهم مقایسه کنید.)
رفته‌رفته بازار املاک شروع به سرد شدن کرد و قیمت ها روند نزولی یافت. همه کسانی که بیش‌ازحد توانشان وام گرفته بودند شروع به فروش خانه‌هایشان کردند.
اما مثل همیشه زمانی که افراد زیادی همه با هم تصمیم به فروش می‌گیرند، قیمت ها به‌یک‌باره مانند یک قلوه‌سنگ از ارتفاع می‌افتد و بحران آغاز می‌شود!
دلایل بحران مالی ۲۰۰۸ – اگر شما آنجا بودید، چه‌کار می‌کردید؟
قیمت ها به‌شدت کاهش یافت به‌نحوی‌که برخی افراد درنهایت سرمایه‌شان منفی شد. چراکه وام هایی که گرفته بودند ارزششان از دارایی‌هایشان بیشتر بود. در چنین شرایطی شما چه‌کار می‌کنید؟ خب احتمالاً همان کاری که آن‌ها کردند: آن‌ها از خانه‌هایشان بیرون رفتند.
اکنون فقط مالکان خانه‌ها نبودند که با مشکل مواجه شده بودند. بانک ها هم مشکل پیدا کردند. تمامی آن وام ها توسط بانک ها و مؤسسات اعتباری ارائه شده بود. یک روز جریان با ثباتی از درآمدهای وامی خود داشتند. فردای آن روز دسته‌های بزرگی از کلیدهای خانه داشتند (به این اتفاق سلب حق مالکیت افراد می‌گویند).
طبیعتاً، بانک ها نمی‌خواستند که این دارایی ها را پیش خودشان نگه دارند. آن‌ها در تجارت بانکداری بودند نه در صنف معاملات ملکی. به‌این‌ترتیب آن‌ها سعی کردند با فروش خانه‌هایی که سلب مالکیت شده است مقداری از زیان‌هایشان را جبران کنند. این کارشان باعث شد که قیمت ها بازهم پایین‌تر بیاید و منجر به سلب مالکیت‌های بیشتر از افراد بیشتر شود.
آمار نشان می‌دهد که در سال ۲۰۰۵ حدود ۸۰۰٫۰۰۰ خانه در امریکا سلب مالکیت شد. در سال ۲۰۰۷، ۲٫۲ میلیون خانه و در سال ۲۰۰۹، ۴ میلیون خانه!
حباب ترکیده بود، اما داستان فقط به همین‌جا ختم نشد…
(پایان درس سوم: دلایل بحران مالی ۲۰۰۸ دوره آموزشی بحران مالی ۲۰۰۸ آمریکا)
منبع: مدیرمالی
اگر سؤال یا نظری دارید لطفاً در بخش نظرات مطرح کنید. همین‌طور با اشتراک‌گذاری این مقاله در شبکه‌های اجتماعی شما هم در توسعه دانش مالی و سرمایه گذاری شریک شوید.