تعریف افت قیمت چیست؟
افت قیمت نوعی کاهش عمومی در قیمت ها است که اغلب ناشی از کاهش در عرضه پول یا اعتبار (نقدینگی) می‌باشد. افت قیمت ها همچنین می‌تواند ناشی از کاهش مخارج دولتی، اشخاص و سرمایه گذاری ها شود. افت قیمت ها در مقابل تورم قرار دارد که اثر جانبی افزایش بیکاری است، چراکه درنتیجه آن سطح تقاضای کمتری در اقتصاد وجود دارد که می‌تواند به رکود اقتصادی منجر شود. بانک مرکزی معمولاً سیاست‌هایی را به کار می‌گیرد که از تورم شدید و نیز افت شدید قیمت ها جلوگیری کند قیمت ها در یک حد معقول و منطقی در نوسان باشد.
توضیحات مدیر مالی در مورد افت قیمت
اگر افت قیمت ها ادامه‌دار باشند، عموماً یک چرخه معیوب منفی مثل کاهش سود شرکت ها، بسته شدن کارخانه‌ها، کاهش استخدام نیروی کار و همین‌طور کاهش درآمد، افزایش ناتوانی در بازپرداخت وام های بانکی توسط شرکت ها و اشخاص را تولید می‌کند. برای مقابله با افت قیمت ها و رکود، دولت و بانک مرکزی می‌توانند از سیاست پولی برای افزایش عرضه پول و نقدینگی و تحریک عمدی بازار جهت افزایش قیمت ها استفاده کند که این کار باعث تورم می‌شود. افزایش قیمت ها و تورم یک روان کننده مهم برای بهبود اوضاع است، چون سود شرکت ها را افزایش می‌دهد و بعضی از فشارهای روانی و افسردگی‌های ناشی از رکود را از روی فعالان اقتصادی و به‌خصوص بدهکاران برمی‌دارد.
دوره‌های رکود و افـت قیمت می‌تواند ازنظر نسبی کوتاه یا بلند باشند. به‌عنوان‌مثال، ژاپن یک دوره رکود داشت که در اوایل ۱۹۹۰ شروع شد و چندین سال طول کشید. دولت ژاپن نرخ سود بانکی را کاهش داد تا تورم را تحریک کند که فایده‌ای نداشت. سیاست نرخ سود صفر در جولای ۲۰۰۶ در این کشور پایان یافت.
معادل انگلیسی افت قیمت عبارت است از:
Deflation
تهیه‌شده در: مدیر مالی
اگر سؤال یا نظری دارید لطفاً در بخش پرسش و پاسخ سوالات مالی مطرح کنید. همین‌طور با اشتراک‌گذاری این نوشته در شبکه‌های اجتماعی شما هم در توسعه دانش مالی و سرمایه گذاری شریک شوید.